دندانپزشکی

اصطلاحات دندانپزشکی – آشنایی با واژه نامه دندانپزشکی

اصطلاحات دندانپزشکی

اصطلاحات دندانپزشکی کدامند؟ اصطلاحات رایجی که دندانپزشکان به کار می برند چه لیستی است؟

دندانپزشکی مانند هر حوزه دیگری شامل یک سری اصطلاحات و کلمات است که فقط مختص همین حوزه می باشد. بسیاری از دانشجویان رشته های پزشکی و دندانپزشکی باید این اصطلاحات حرفه ای و تخصصی را بشناسند و بتوانند در این باره دانش عمومی خود را تکمیل کنند.

در این مقاله از آوا دنتال می خواهیم تمام اصطلاحات رایج دندانپزشکی را بیان کرده و معنی آن را نیز بگوییم تا شما بتوانید اطلاعات کافی را در این حوزه دریافت نمایید.

همچنین می توانید انواع وسایل و تجهیزات مورد نیاز در این زمینه را در سایت تجهیزات دندانپزشکی ما مشاهده کنید.

انواع اصطلاحات و کلمات رایجی که دندانپزشکان به کار می برند به شرح زیر است:

اصطلاحات دندانپزشکی

  1. ایمپلنت (Implant)

مجموعه قطعاتی که با جراحی خاص داخل فک به صورت ثبت نصب شده و دندان مصنوعی روی آن قرار می گیرد.

  1. اباتمنت (Abutment)

ایمپلنت شامل 2 بخش مجزاست: فیکسچر و اباتمنت. پایه ای که داخل فک شما ثابت می شود فیکسچر نام دارد و روکش ساخته شده به همراه اباتمنت روی آن قرار می گیرد.

  1. آمالگام (Amalgam)

آمالگام یک ترکیب فلزی است که برای پر کردن حفره دندان ترمیم شده استفاده می شود. این ترکیب فلزی شامل 50 درصد جیوه، 35 درصد نقره و مابقی ترکیباتی متفاوت از روی، قلع، مس و … می باشد. این ترکیب با آمالگاماتور آماده شده داخل دندان قرار می گیرد.

  1. کامپوزیت (Composite)

کامپوزیت دندانپزشکی یک جایگزین محبوب برای پر کردن دندان‌های خراب یا شکسته است. این ماده زیبا و مقاوم، با دندان‌ها هماهنگی بالایی دارد و به دلیل قابلیت تطابق با رنگ دندان‌ها، به شدت به زیبایی طبیعی دندان‌ها کمک می‌کند. همچنین، این ماده برای ترمیمات کوچکی مانند پر کردن شکستگی‌های سطحی یا ترمیمات بزرگتر مانند تعویض دندان‌های مفقود مناسب است.

  1. بلیچینگ (Bleaching)

یک روند درمانی است که در حوزه زیبایی دهان و دندان قرار می گیرد. بلیچینگ برای سفید سازی دندان ها استفاده می شود و قدمت زیادی ندارد.  زمانی که به دلیل موارد مختلفی مانند دخانیات، مواد غذایی خاص مانند قهوه، مصرف برخی داروها و … دندان های شما تغییر رنگ می دهند، زرد یا سیاه می شوند، بلیچینگ یک روش عالی برای سفید کردن آن هاست.

  1. اچ کردن (Etching)

اچ کردن یک فرآیند مهم در دندانپزشکی است که برای افزایش آگاری دندان‌ها به مواد چسبناک استفاده می‌شود. این فرآیند شامل استفاده از یک ماده اسیدی بر روی سطح دندان برای ایجاد تراکم و سطح خوراکی مناسب برای چسبنده‌های دندانپزشکی است. اچ کردن باعث ایجاد یک سطح خوراکی میکروسکوپیک بر روی دندان می‌شود که امکان چسبندگی بهتر میان دندان و ماده چسبنده را فراهم می‌کند.

  1. اف آر سی (FRC)

FRC یک روش عالی و اقتصادی برای جایگزین کردن دندان از دست رفته است که در این روش به جای فلز دندانپزشکان از کامپوزیت های تقویت شده با فایبر، پليمرهای تقویت شده با الياف به همراه کامپوزیت بهره می برند.

  1. اوردنچر (Overdenture)

اوردنچر یک نوع پروتز دندان است که بر روی دندان‌های طبیعی یا ایمپلنت‌ها قرار می‌گیرد. این نوع پروتز دندان باعث حفظ استحکام و استحکام دهانی بیشتر می‌شود و به بیمارانی که دارای دندان‌های طبیعی ضعیف هستند یا دارای ایمپلنت‌های دندانپزشکی هستند، کمک می‌کند. اوردنچرها به دندان‌ها با استفاده از کلیپ‌ها یا ریتنرها متصل می‌شوند و به بیماران امکان می‌دهند تا پروتزهای خود را برای تمیزی و نگهداری به راحتی خارج کنند.

  1. بازسازی تاج (Build-up)

بازسازی تاج همانطور که از اسمش پیداست، به روندی می گویند که تاج دندان ترمیم می شود. تاج دندان ممکن است در اثر شکستگی یا تراش از بین رفته باشد. بعد از اتمام این روند، روی آن یک روکش یا کراون قرار می دهند. بیلد آپ می تواند با استفاده از مواد کامپوزیت یا آمالگام انجام شود.

  1. بریج (Bridge)

بریج یک روش ترمیمی در دندانپزشکی است که برای جایگزینی یک یا چند دندان کمبود دندان‌ها استفاده می‌شود. این فرآیند شامل ایجاد یک سازه پیوندی بین دندان‌های مجاور کمبود دندان است. بریج‌ها به دندان‌ها با استفاده از چسبنده‌ها یا قلاب‌ها متصل می‌شوند و به بیماران امکان می‌دهند تا ظاهر و کارکرد طبیعی دندان‌های خود را بازیابی کنند.

اصطلاحات دندانپزشکی

بیشتر بخوانید: پوار دندانپزشکی چیست؟

  1. بیوپسی (Biopsy)

این یک اصطلاح برای روند نمونه برداری از بافت زنده داخل دهان است. برای تشخیص بیماری های دهان از بیوپسی استفاده می شود. در این روش، بافت زنده زیر میکروسکوپ قرار گرفته و با روش های شیمیایی مختلف آزمایش می شود.

  1. بی حسی (Anesthetic)

بی حسی یک مرحله قبل از انجام بسیاری از روندهای ترمیمی و درمانی در دندانپزشکی است. برای بی حس کردن محیط دندان رایج ترین دارو لیدوکائین است که در انواع روش های ترمیمی و هم در جراحی های کوچک و بزرگ دهان و دندان از آن بهره می برند.

  1. بی حسی موضعی (Local anesthesia)

اغلب شامل نورآدرنالین (نور اپی نفرین) می شود که بی حسی را برای مدت بیشتری موثر نگه دارد و از خونریزی بیش از حد حین جراحی یا کشیدن دندان جلوگیری کند. برخی افراد ممکن است به بی حسی موضعی عکس العمل بدی نشان دهند، بخصوص اگر بطور مستقیم به رگ ها تزریق شده باشد (راه دقیقی برای شناسایی آن نیست). بی حسی موضعی از طریق بستن موقت راه انتقال سیگنال های عصبی عمل می کند.

  1. آرام بخش خوراکی

آرام بخش های خوراکی نه تنها در دندانپزشکی بلکه در اکثر حوزه های پزشکی کاربرد دارد و می تواند عملکرد مفیدی را ارائه دهد. این آرام بخش همان والیوم است که به صورت قرص به بیمار داده می شود. والیوم باعث کاهش اضطراب بیمار شده و جنبه بیهوشی و بی حسی ندارد.

  1. بایت وینگ (Bitewing)

دندانپزشکان قبل از انجام روند ترمیم دندان باید ابتدا با وسایل و تجهیزات مرتبط، خرابی و پوسیدگی دندان را بدست آورند و سپس روند ترمیم را آغاز کنند. بایت وینگ یکی از همین روش هاست. دندانپزشک با استفاده از بایت وینگ می تواند پوسیدگی های بین دندانی را تشخیص دهد.

  1. روت کانال (Root Canal Therapy – RTC)

روت کانال یک روش درمانی در دندانپزشکی است که برای درمان عفونت و التهاب دندان و بافت‌های موجود در داخل ریشه دندان استفاده می‌شود. در این فرآیند، بافت التهابی و عفونی از داخل ریشه دندان حذف شده و سپس فضای خالی پر شده و دندان با یک پر واکنشی محکم شده تا عفونت دیگری رخ ندهد. این فرآیند به بیماران امکان می‌دهد تا دندان‌های خود را نگهداری کرده و از استخدام پروتزهای دندانی جلوگیری کنند.

  1. فیلینگ (Dental Filling)

معنای لغوی فیلینگ به معنی عمل پر کردن است. در این حوزه زمانی که حفره دندان با استفاده از مواد کامپوزیت یا آمالگام یا هر ماده دیگری که برای این کار استفاده می شود، به این عمل پر کردن دندان، همان فیلینگ می گویند.

  1. فیلیپر (Flipper)

یک پروتز متحرک موقتی که در دوره انتظار برای آماده شدن پروتز اصلی استفاده می شود. گاهی به جای بریج و یا ایمپلنت، از فیلیپر برای تک دندان از دست رفته، به صورت دائمی استفاده می کنند.                                   

  1. اینله (Inlay) و انله (Onlay)

اینله و انله دو نوع ترمیم دندانی هستند که بعنوان جایگزینی برای ترمیم‌های پرسلنی یا کامپوزیتی استفاده می‌شوند. اینله‌ها درون سطح بریده شده دندان‌ها قرار می‌گیرند و انله‌ها بر روی سطح بریده شده دندان‌ها قرار می‌گیرند. این دو نوع ترمیم به دلیل مقاومت بالا و مطابقت بهتر با ساختمان دندان، انتخاب مناسبی برای ترمیم‌های بزرگ و متوسط دندانی هستند.

  1. پست ها

پست یک وسیله است که برای حمایت از روکش یا بریج داخل کانال های پر شده ریشه دندان مرده قرار می گیرد و در جنس های مختلفی تولید شده است. در سال های اخیر پست های غیرفلزی نیز طراحی و به بازار عرضه شد.

  1. پین ها

پین برای تقویت مواد پر کردگی است و زمانی استفاده می شود که یک گوشه از دندان از بین رفته باشد. استفاده از پین ها محدود است زیر می توانند باعث ترک خوردن داخلی دندان و از بین رفتن عصب شوند.

  1. زیرکونیوم

زیرکونیوم جزو مواد جدیدی است که در حوزه زیبایی دندان استفاده می شود. روکش های دندان با این ماده ساخته می شوند. زیرکونیوم بخش زیری روکش را تشکیل می دهند و برای زیبایی روکش از پرسلن برای بخش رویی استفاده می کنند. این ماده مقاومت خوبی در برابر فشارهای وارده بر فک را دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *